De Denen leefden traditioneel het leven vanuit de veiligheid van het gezin als hoeksteen van de samenleving, zoals in heel Europa het geval was. Aan het einde van de 20e eeuw vonden er substantiële veranderingen plaats.

Het huwelijk verloor zijn status als een bijna onvermijdelijke sociale instelling. In vroegere eeuwen tolereerden de Denen gemakkelijk seksuele relaties tussen personen die verloofd waren en het voornemen hadden om te trouwen, en het was dan ook niet ongebruikelijk dat een huwelijk plaatsvond nadat een baby was geboren. Het werd echter immoreel en onaanvaardbaar beschouwd om uiteindelijk niet te trouwen.

Aan het begin van de 21e eeuw was samenwonen zonder de formaliteiten van verloving en huwelijk echter heel gebruikelijk, en bijna de helft van alle levendgeborenen vond plaats buiten het huwelijk. Gelijktijdig met de afname van het aantal gesloten huwelijken nam ook het aantal echtscheidingen toe.

Denemarken werd in 1989 het eerste land dat geregistreerde partnerschappen aanging voor paren van hetzelfde geslacht, die dezelfde rechten en plichten boden als het huwelijk. Hoewel Denemarken het eerste land ter wereld was dat homo-partnerschappen wettelijk erkende, duurde het tot 2012 voordat je, verrassend genoeg, in Denemarken kon trouwen. Sinsdien is Denemarken een populaire bestemming voor koppels van hetzelfde geslacht die willen trouwen.

Tegenwoordig is het moeilijk te geloven dat het ooit niet mogelijk was om met iemand van hetzelfde geslacht te trouwen.