Delfstoffen Denemarken

Denemarken heeft de beschikking over natuurlijke grondstoffen zoals aardolie, aardgas, vis, bouwland, zout, kalksteen, krijt, steen, grind en zand.

Denemarken had in 2016 een productie van 140.600 vaten olie per dag. Denemarken heeft aangegeven geen nieuwe vergunningen meer te gaan verstrekken voor olie- en gasboringen in het Deense deel van de Noordzee en in 2050 moet de productie helemaal stoppen. De stap maakt deel uit van de plannen van Denemarken om de uitstoot van broeikasgassen drastisch te verlagen en klimaatneutraal te worden.

In het geval van de Noordelijke IJszee gaat het vooral om vis en delfstoffen als olie, gas en mogelijk andere mineralen. De belangrijkste beschikbaar komende delfstoffen zijn olie en gas: het betreft respectievelijk 13 en 30 procent van ’s werelds nog niet ontdekte voorraden.
Het gebied rondom de Noordpool was lange tijd moeilijk toegankelijk en daardoor niet echt interessant voor de omringende landen. Door klimaatverandering en het smelten van het zee-ijs is dat snel aan het veranderen. Op basis hiervan hebben Rusland, Noorwegen (vanwege Spitsbergen), Denemarken (vanwege Groenland), Canada en de Verenigde Staten (vanwege Alaska) een groot deel van de Noordelijke IJszee verdeeld. Zij worden ook wel ‘the Arctic Five’ genoemd.

Uranium, kobalt en nikkel, het zijn grondstoffen die in het licht van de energietransitie steeds waardevoller worden en bovendien te winnen zijn op Groenland. Ook liggen hier enorme hoeveelheden neodymium (een zeldzame aarde die gebruikt wordt in windturbines en elektrische auto’s) en uranium. Het werd in de jaren vijftig al door Deense geologen ontdekt, maar nooit gewonnen vanwege een moratorium (opschorting) op uraniumwinning.
In de Citronen fjord in het noordoosten van Groenland, ligt de Citronen-mijn, volgens experts een van de grootste onontgonnen zink- en lood-mijnen ter wereld. De permafrost-site zou naar schatting meer dan 84 miljoen ton voorraden zink en lood van topkwaliteit bevatten.

Bronnen:

  • C. Ebinger, J.P. Banks en A. Schackmann (2014). ‘Offshore Oil and Gas Governance in the Arctic. A Leadership Role for the U.S.’, Brookings Institution.